Τι να πω,
Για το ποιος είμαι εύκολα μπορείς να μάθεις ρίχνοντας μια ματιά στο βιογραφικό μου. Εκεί θα παρατηρήσεις ότι δεν υπάρχουν αναλύσεις και αυστηρές ημερομηνίες για την ημέρα που γεννήθηκε ή το πότε τελείωσα τις σπουδές μου. Ίσως γιατί δεν έχει και μεγάλη σημασία, νομίζω ότι είναι σημαντικότερα τα συναισθήματα και οι πράξεις που περιγράφονται. Πιό πολύ όμως, αυτό που είμαι, είναι τα λίγα έργα και οι σκέψεις που αποτυπώνονται εδώ.
Για καιρό σκεφτόμουν ότι το να έχεις δημόσιο λόγο είναι μεγάλη ευθύνη. Μέχρι πρόσφατα δεν τολμούσα να σκεφτώ ότι κάποιος χωρίς «μεγάλο» δημόσιο έργο (τουλάχιστον στην ειδικότητά μου) «δικαιούται» δημοσίων παρεμβάσεων! Παρόλα αυτά ένιωθα, ότι είχα πράγματα να δείξω που είναι κρίμα να τα βλέπει μόνο ο κόσμος που περνά από τις εκθέσεις που παίρνω μέρος και ακόμα είχα πράγματα να πω, που ένιωθα ότι είναι σημαντικά, παρόλο το μικρό ειδικό μου βάρος. Έτσι έκανα την αρχή, δειλά, δημιουργώντας προφίλ στο Facebook.
Σε λίγο καιρό είδα ότι υπήρχε ανταπόκριση και ένιωσα ότι αξίζει τον κόπο. Παρατήρησα δε τα πιο περίεργα και μαγικά πράγματα! Συγκεκριμένα με χαρά είδα ότι οι φίλοι και συνάδερφοι εικαστικοί παρατηρούσαν ότι γράφω πολύ καλά, ενώ οι άλλοι που ασχολούνται με τα γράμματα, διαπίστωναν ότι είμαι πολύ καλός ζωγράφος! (Χμμμμ…?)
Πέραν πλάκας, αυτό που ένιωσα ήταν ότι υπήρχε βάση και διάθεση για διάλογο και μετά από διάφορες προτροπές αποφάσισα να έρθω εδώ, στο www.kostouros.net σε ένα πραγματικά δικό μου χώρο όπου τα έργα μου θα είναι πάντα διαθέσιμα στα μάτια όποιου ενδιαφέρεται και οι σκέψεις μου πιο προσπελάσιμες και ανοικτές για τον όποιο σχολιασμό. Και όλα αυτά όχι με λιγότερο άγχος ή μικρότερο αίσθημα ευθύνης, αλλά προσπαθώντας να ελαφρύνω λίγο το βάρος του ψυχαναγκασμού που επιτάσσει τα πάντα να γίνονται μόνο και όταν υπάρχει «σοβαρός λόγος».
Έτσι λοιπόν, με διάθεση άλλοτε σοβαρή, άλλοτε χαλαρή, θυμωμένη ή τρελή από χαρά, βλάσφημη ή και άγια, θα προσπαθήσω, σαν από αυτόματη γραφή, να πω πράγματα και να δώσω «τροφή για σκέψεις και σχόλια».
Αρκεί βέβαια εσύ να είσαι εδώ…