Το Σάββατό ήμουν στη λίμνη Δόξα, στην ορεινή Κορινθία. Πηγαίνοντας δεν ήξερα πολλά, εκεί όμως βρήκα μια κυρία που πουλούσε ψωμί, μέλι και όσπρια μαζί με την κόρη της, τον δίχρονο ανιψιό της και ένα αντίστοιχης ηλικίας γειτονόπουλο. Η κυρία είχε αφήσει τον πάγκο στη δούλεψη της κόρη που ήταν μεγάλη και εκείνη ψάρευε μικροσκοπικούς κυπρίνους με μια τρύπια απόχη παρέα με τον ανιψιό και το γειτονόπουλο.

Μου είπε ότι η λίμνη είναι τεχνητή και φτιαχνόταν εδώ και δέκα χρόνια προκειμένου να ποτίζονται τα χωράφια στον κάμπο του Φενεού (και να προστατεύονται παράλληλα από τις πλημμύρες). Χρειάστηκε πολύ δουλειά, κόπηκε το δάσος σε εκείνο το σημείο και σκάφτηκε ως και ογδόντα μέτρα βάθος για να γίνει αυτό το θαύμα που έβλεπα μπροστά μου. Άξιζε η θυσία των δέντρων.

Ή μάλλον άξιζε σχεδόν. Βλέπεις η λίμνη λειτουργεί μόνο ως αξιοθέατο, αφού ενώ έχουν τελειώσει τα έργα κατασκευής της δεν υπάρχουν οι σωληνώσεις που θα κάνουν το νερό να φτάσει στα χωράφια. Ουσιαστικά λοιπόν έχουμε μια τεράστια σπατάλη φυσικών πόρων και είμαστε πάλι στο μηδέν.

Τη ρώτησα αν κάνουν μπάνιο εδώ μιας που δεν υπήρχε κανένας στο νερό και μου είπε πως συνήθως κάνουν. Βούτηξα λοιπόν, μόνος. Κολύμπησα μέχρι τη μέση και ένιωσα κυρίαρχός της. Όχι μόνο της λίμνης αλλά και των βουνών γύρω μου. Μόνος, ακούγοντας το τίποτα, ψιθυρίζοντας στο βάθος του μυαλού μου το The Lake του Anthony.

Βγαίνοντας, η καλή μου με ενημέρωσε για τον θορυβώδη κύριο που διακήρυττε μεγαλόφωνα ότι δεν θα κολυμπούσε ποτέ εκεί, αφού υπήρχε φόβος να τον δαγκώσουν νερόφιδα. Επίσης παίρνοντας το δρόμο για το γυρισμό, πρόσεξα τις τρύπες στους κάδους από τους μαθητευόμενους σκοπευτές που αφού δεν τα καταφέρνουν στο κυνήγι, ξεχαρμανιάζουν όπου πιο βολικά.

Ξέχασα!

Όταν ήμουν στη λίμνη μόνο για μια στιγμή ένιωσα κυρίαρχος. Μόνο για μία. Αμέσως κατάλαβα ότι, αν και για λίγο η λίμνη ήταν δική μου, δεν ήμουν παρά ένα ακόμα μικρό μυρμήγκι, ένα ελάχιστο κομμάτι της ζωής εκεί. Τώρα το ξέρω, όταν πάψω έστω και για μια στιγμή να νιώθω κυρίαρχος ή απέναντι στη φύση, θα είναι το ουσιαστικότερο βήμα για να καταλάβω τι θα πει να είσαι άνθρωπος.