Ήταν τελικά πιο εύκολο από το αναμενόμενο. Το κράτος και γενικότερα οι «θεσμοί», βρήκαν τον προσφορότερο τρόπο για να ισοπεδώσουν οποιονδήποτε ήθελε να νιώσει «επαναστατικός» με αφορμή τη συμπλήρωση δύο ετών από το θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Άλλες εποχές η αντίδραση τους θα ήταν αφελής και προβλέψιμη. Θα προχωρούσαν σε σχετική παρεμπόδιση των όποιων δράσεων και θα προσπαθούσαν να βάλουν τρικλοποδιά στις όποιες εκδηλώσεις.

Αντίθετα αυτό που έγινε ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό. Αντί να αφήσουν να γίνει αυτή η μαύρη επέτειος γιορτή διαμαρτυρίας αυτών που νιώθουν κοινωνικά αποκλεισμένοι, ισοπέδωσαν την ημέρα θεσμοθετώντας την!

Πραγματικά δεν ξέρω αν αυτή η ημέρα προσφέρεται για κοινωνική επανάσταση, το σίγουρο όμως είναι ότι η όποια ευκαιρία χάθηκε από τη στιγμή που αποφασίστηκε να πραγματοποιηθούν όλες οι θεσμοθετημένες δράσεις. Κάτι σαν την 17η Νοέμβρη και λίγο πιο μακριά από την 28η Οκτωβρίου.

Είχαμε λοιπόν, κλείσιμο όλων των δρόμων του κέντρου της Αθήνας (όπως τότε που είχε έρθει ο κινέζος πρωθυπουργός…), στάση εργασίας της ΑΔΕΔΗ, τρισάγιο πάνω σε μαύρη, μαρμάρινη, ποιητική πλακέτα, πορεία μαθητών, αριστερών, φοιτητών, δηλώσεις της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης καθώς και εκπομπή – συζήτηση στην κρατική τηλεόραση. Φυσικά, δεν έλειψε ο καθιερωμένος πετροπόλεμος, οι σπασμένες βιτρίνες, οι προσαγωγές, οι αναίτιες επιθέσεις, η υποβάθμιση του θέματος από τα φιλικά μέσα και ο υπερθεματισμός από τα αυτοαποκαλούμενα ανεξάρτητα.

Μέσα σ’ όλα αυτά τα καθιερωμένα και θεσμικά λοιπόν, ένας ακόμα νεκρός έγινε ημιεπίσημη γιορτή διαμαρτυρίας και από σήμερα μπορούμε όλοι να ξαναπάμε στις δουλειές μας (όσοι τουλάχιστον έχουμε ακόμα).

Υ.Γ.
Μη ρωτάς τί θα έπρεπε να γίνει. Είμαι ο κατεξοχήν αναρμόδιος. Χαμένος μέσα στην ατομικότητα μου, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να δουλεύω στο εργαστήριο μου. Ζωγραφική, γραψίματα, εργαλεία, σύρματα, λαμαρίνες, ξύλα, τούβλα. Πραγματικά νιώθω ένοχος ορισμένες στιγμές που δεν κάνω τίποτε άλλο. Δεν συμμετέχω σε συλλογικές δράσεις, δεν βρίσκω νέες λύσεις. Ποιός ξέρει όμως, ίσως κάποιες λέξεις και κάποιες εικόνες να βοηθήσουν άλλους να το κάνουν.