Η σημερινή μέρα, ότι και αν γίνει, θα αποδειχτεί σημαντικότερη για το μέλλον του τόπου από αρκετές άλλες που θεωρούσαμε σημαντικές.

Η υπόθεση δεν είναι κρυφή. Η δράση των νεοναζιστών ήταν τόσο εκτεταμένη, ασύδοτη και αυτάρεσκα κραυγαλέα, που για «όποιον έχει μάτια και αυτιά σε αυτόν τον τόπο» δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Θα ήταν λοιπόν κατάφορα άδικο να πούμε ότι η όποια απόφαση μπορεί ή δεν μπορεί, να είναι υπό την επήρεια του «κοινού περί δίκαιου αίσθημα». Οι δικαστές, φυσικά, δεν κρίνουν με βάση τα αισθήματα κανενός. Οφείλουν όμως να είναι «τα μάτια και τα αυτιά» της κοινότητας. Ότι είδαμε λοιπόν όλοι, ελπίζω να το είδαν και οι δικαστές.

Ότι και αν γίνει, δεν θα είναι τελεσίδικο. Ότι και αν γίνει, δεν θα μας προστατέψει για πολύ από το ναζισμό. Ό,τι κι αν γίνει, όσο θεριεύει η φτώχεια και αδικία όλες οι εκφάνσεις του φασισμού θα καραδοκούν.Ό,τι κι αν γίνει θα πρέπει συνέχεια να είμαστε σε εγρήγορση.

Ότι όμως και αν γίνει, αυτή η απόφαση θα είναι το μήνυμα του κράτους δίκαιου προς τους πολίτες. Αυτή θα είναι για τη γενιά μας, ότι πιο κοντινό στη δίκη της χούντας για την γενιά του 70. Είναι η στιγμή που οι δικαστές μένουν στην ιστορία γιατί γράφουν ιστορία· με χρυσά η μελανά γράμματα.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη HuffPost.